श्लोक २०२

निरूपण डॉ. स्वर्णलता भिशीकर

||श्रीराम समर्थ ||

मना गुज रे तूज हे प्राप्त झाले।

परी अंतरी पाहिजे यत्न केले॥

सदा श्रवणे पाविजे निश्चयासी।

धरी सज्जनसंगती धन्य होसी॥२०२॥

जय जय रघुवीर समर्थ !

श्लोक २०१

||श्रीराम समर्थ ||

कदा ओळखीमाजि दूजे दिसेना।

मनी मानसी द्वैत काही वसेना॥

बहूता दिसा आपली भेट जाली।

विदेहीपणे सर्व काया निवाली॥२०१॥

जय जय रघुवीर समर्थ !

श्लोक २००

||श्रीराम समर्थ ||

कळे आकळे रुप ते ज्ञान होता।

तेथे आटली सर्वसाक्षी अवस्था॥

मना उन्मनी शब्द कुंठीत राहे।

तो रे तोचि तो राम सर्वत्र पाहे॥२००॥

जय जय रघुवीर समर्थ !

श्लोक १९९

||श्रीराम समर्थ ||

अती जीर्ण विस्तीर्ण ते रुप आहे।

तेथे तर्कसंपर्क तोही न साहे॥

अती गुढ ते दृश्य तत्काळ सोपे।

दुजेवीण जे खुण स्वामिप्रतापे॥१९९॥

जय जय रघुवीर समर्थ !

 

श्लोक १९८

||श्रीराम समर्थ ||

नभे व्यापिले सर्व सृष्टीस आहे।

रघूनायका ऊपमा ते न साहे॥

दुजेवीण जो तोचि तो हा स्वभावे।

तया व्यापकू व्यर्थ कैसे म्हणावे॥१९८॥

जय जय रघुवीर समर्थ !